In vergelijk met nu was de straat waarin ik ben opgegroeid en als kind zijnde woonde en speelde heel anders.
De gemeenschap was veel socialer en op elkaar aangewezen. Er woonden veel mijnwerkers, maar ook veel boeren.
Iedereen kende iedereen en men hielp onderling elkaar in goede en slechte tijden en met van alles.
Onze straat lag aan de buitenrand van een vrij grote gemeente met de Romeinse naam Furenthela wat later is vertaald in Voerendaal. Een gemeente met nog geen 3000 inwoners waaronder veel mijnwerkers en hele grote en kleine boerenbedrijven, alles verscholen in het prachtige Heuvelland van Zuid Limburg.
Ook waren er een paar kleine bedrijven waar kalk gebrand werd van mergel en kalksteen die hier in de grond zit. Dit was voor de landbouw enz.
De streek hier noemen ze ook wel het Mergelland en bij veel toeristen is de Mergellandroute wel bekend.
Zo was voor alle bewoners van de straat geen werk vreemd. Koeien melken, bieten hakken of appels plukken, alles werd onderling gedaan. Vaak ook nog bij het zware werk in de mijn. In de zomermaanden als het lang licht was en Zondags werd savonds her en der een tafeltje naar buiten gehaald stoelen er om heen en werd er verteld over alles en nog wat, maar ook wel eens geroddeld over deze en gene, vooral als men wist en zag dat een meisje uit de dorpsgemeenschap in verwachting was en niet getrouwd !! Oh, Oh, wat een schande!!
Als de roddel verteld was ging men vaak kaarten, pandoer heette het spel geloof ik. Als kleine jongen stond ik er dan bij en keek mee tot dat iemand zei "Zo jong, ga binnen maar eens de lampetkan halen en laat die vol maken met donker bier in het café". En er was ook altijd wel iemand die harmonica speelde en met een stukje muziek kon het heel gezellig zijn.
Op de foto familie Leunissen, v.l.n.r.: Tinie, Lieske, Mai, Maria Rosalie Leunissen-Mulders,
op haar arm Annie, zittend Jet en daarnaast Leo en Wim, zij woonde op Pontstraat 17.
Zoals ik al zei, men was ook erg sociaal en als er iemand ziek was, ernstig ziek, dan kwam een van de vrouwen uit de straat vertellen dat er om zeven uur vanavond gebeden werd aan het kruis beneden aan de straat. En gebeden werd er, met de hele gemeenschap en op de knieën, de hele rozenkrans met nog een gebed voor genezing er achter aan. Het is een heel groot kruis met Christus er op genageld en hangt aan de gevel van een huis en daar was een altaartje omheen gebouwd en er stonden kaarsen en bloemen bij. Het kruis hangt er nog, maar gebeden wordt er niet meer, de tijden zijn veranderd. Het zou nu zelfs niet meer mogelijk zijn vanwege het intensieve verkeer tussen Heerlen en Maastricht. Jammer want het kruis heeft een historie als achtergrond.
Bij het bouwen van een boerderij in 1847 werd het kruis met de Christusfiguur gevonden bij het maken van de fundering voor deze boerderij. Een ander verhaal verteld dat het kruis is gemaakt door een pater of monnik uit een in de nabijheid gelegen klooster, uitgesneden uit een boomstam . Later toen de boerderij klaar was kreeg dit bouwwerk de naam In Gene Christus..
Mijn straat is ook de straat niet meer zoals ik ze kende van uit mijn jeugd. Veel huizen zijn verbouwd of afgebroken voor nieuwbouw.
Ook de mensen zijn er nu anders, de boeren zijn er niet meer. Je kent er niemand meer. De landbouwgronden zijn vol gebouwd met wijken en particuliere woningbouw, Voerendaal werd een forensengemeente en telt nu 16000 inwoners. Het zijn nu overwegend jonge mensen met andere ambities als wij vroeger.
Kaarten aan een tafeltje is er ook niet meer bij en de lampetkan.. Wat was dat ook weer, nooit van gehoord!!
De jaren zijn verstreken en ik woon er zelf ook niet meer.
Ik kom er nog wel eens doorheen en dan zie je waar vroeger de schuren en karren stonden nu nieuwbouw is verrezen, auto's voor de deur of in de oprit staan.
En dan denk ik... dit was eens mijn straat, de straat waarin ik ben opgegroeid. De straat waar men op elkaar was aangewezen, waar lief en leed gedeeld werd, onze straat!!
Wat een tegenstelling tot de straat waar ik nu woon, een moderne straat, waar bijna niemand elkaar kent, waar jeugd samen komt en sms'jes verstuurd worden en de geur van een joint tot je doordringt.
Vaak denk ik terug aan deze oude tijd, waar ik als kind speelde en van mijn jeugd genoot.
In mijn herinnering is er voor mij maar een echte straat, de straat waar ik geboren ben en ben opgegroeid, de straat waar ik van mijn ouders de normen en waarden leerde, een straat met een zeer rijk verleden het was en is een stukje van de Heerbaan uit de Romeinse tijd, de Via Belgica.
De Heerbaan die de verbinding maakte tussen Boulogne-sur-Mer en Keulen, dat stukje was mijn straat, de Pontstraat, met het huisnummer 1.
Pontstraat in Kunrade een van de oudste, misschien wel de oudste straat van Voerendaal. In het verlengde hiervan de Kunderkampstraat, vroeger gewoon de Kampstraat maar sinds de gemeentelijke herindeling van 1982 is het nu de Kunderkampstraat. Pand Pontstraat 11. Op de achtergrond helemaal links, het witte gebouw, de oude molen op de hoek van de (Kunder)kampstraat en de Bergseweg.
De Pontstraat en de Kunderkampstraat lopen vrijwel zeker over hetzelfde traject als de oude Romeinse weg "Via Belgica" Deze weg van de Franse Kust tot in het Duitse Rijnland bij Keulen was in de Romeinse tijd een belangrijke handelsweg maar werd ook gebruikt voor troepentransport voor het Romeinse leger. Op sommige plaatsen zijn er restanten gevonden van deze weg. Ook in Voerendaal is een flink stuk van deze weg teruggevonden. Bij de aanleg van het handelsterreintje Lindelaufergewande merkte een wandelaar, Henk Nijwening, op dat het grind dat bij het uitgraven van de gond zichtbaar werd daar kunstmatig was neergelegd. Hij wist niet goed wat hij daarmee aan moest maar uiteindelijk tipte hij iemand van het Thermenmuseum in Heerlen. Een archeoloog ging er op af en bestudeerde de grindlagen en kwam tot de conclusie dat dit een stuk van een oude Romeinse weg was. Omdat de Via Belgica al bekend was maar het tracé nog niet (en nog steeds niet) geheel duidelijk is moesten deze grindlagen toch overduidelijk tot de Via Belgica behoren. In het verlengde hiervan ligt de Kunderkampstraat en de Pontstraat. Hierdoor is een flink stuk van het tracé van de Via Belgica in Voerendaal nu ook bekend.
Meer weten over de via belgica? klik op Via Belgica.
