Jeugdherinneringen
Hele goede herinneringen heb ik aan mijn jeugd op de 'grens' tussen Voerendaal en Kunrade, waar ik in de Kunostroat opgroeide.
Al woon ik al enige jaren niet meer in Limburg, mijn jeugd in het Voelendesje Kunder koester ik nog steeds als een kostbaar kleinood.
Ik ben opgegroeid in een zeer kinderrijke omgeving en wij jongens, gingen altijd voetballen tegenover het voormalige politiebureau, op de plek waar nu het gemeentehuis staat. Groene knieën en ellebogen als je thuis kwam. Twee (lege)melkflessen links en rechts als 'gool'. Gewoon op straat voetballen dat ging destijds nog, want er kwamen maximaal twee auto's per uur voorbij (ik spreek over eind jaren 60). Alleen oppassen als de politiebeambten op de hoek van de Kunostraat toevallig naar huis gingen. Als zij ons zagen voetballen op straat, dan werd de bal afgepakt en was het feest voorlopig voorbij.... totdat we een nieuwe bal kregen natuurlijk.
De 'opper' Schildmans, (chef van politie) had als ik mij goed herinner een 'Borgward Isabella'  die altijd buiten stond (op die auto was ik als 6-jarige jongen al verliefd).
Wie herinnert zich nog melkboer Ubags die destijds nog met paard en kar de melkprodukten kwam brengen?
's Avonds als mijn vader thuis kwam van het werk maakte hij een rondje met de fiets om de paardemest die nog op straat lag op te halen voor de moestuin..:)
Of bekker Cremers aan de Hogeweg en bekker Cloodt die met zijn elektro broodwagen van Spykstaal zijn tijd ver vooruit was.
Als de klep van van zijn bakkerswagens open ging rook je het heerlijk vers gebakken brood.
Groenteman Vrusch niet te vergeten, en later de rijdende winkel van Gebr. Eussen.
'Eerpel' (aardappelen) werden gekocht bij Boer Beckers aan de Heerlerweg en eieren bij de gebroeders Senden aan de Hogeweg tegenover pastoor Mohr.
Ik kan me herinneren dat Alfred Senden een mooie 'uitgestoken' (houtsnijwerk) kast in de huiskamer had, ik was een beetje bang voor die kast. Er waren zes handgrepen die leken op duivelskoppen (ik zag dat in mijn kinderlijke fantasie als duivelskoppen). Eieren halen was dan ook een manier om een beetje jezelf te overwinnen. Maar als Alfred dan met de eieren kwam, in een witte papierzak, dan mocht je uit een oud snoeptrommeltje dat in die kast stond een zuurtje halen voor de terugweg naar huis.
Als ik erop uit gestuurd werd om een paar schroeven of spijkers te gaan halen bij de doe het zelf zaak van Paul Huveneers, der Huuf dan verheugde ik me op de humor die kwam. wat heb ik daar vaak gelachen als ik die man met zijn klanten hoorde praten. Altijd met een kwinkslag en altijd ging je met een lach op je gezicht weer naar huis, mooie tijden. Voor Paul Huveneers zijn Hubo-zaak begon was hij net als zijn vader kolenboer (der koaleboer deé mit ziene Opel Blietz in de joare zestig, de koale brag).
Zijn woonhuis lag op de hoek van de Heerlerweg/Kundergats tegenover Café Janssen. Aan de Kundergats had hij de ingang naar zijn Hubo-winkel.
Als je de Kunostraat uit liep, keek je richting Heerlen over de velden uit, de latere nieuwbouw was er nog niet. In de verte d'r Lange Jan en ut lank Lies van de Oranje Nassau I mijn; symbolen die je je ook weer thuis lieten voelen als je van een reis naar Oma in midden Limburg terugkwam over de autobaan.
Als het snikheet was gingen we zwemmen in het zwembad Ter Worm. Op de blote voeten vanaf het kleine parkeerplaatsje, over het gloeiend hete asfalt, totdat je je kaartje gekocht had en je in het koele water dook.
Een deel van de jeugd in onze straat was bij het 'beroemde' trommelkorps van Harmonie St David. Een ander deel -waaronder ik- was bij de harmonie St Joep. Mijn eerste kennismaking met het maken van muziek. Ik herinner mij de kerstavonden na de nachtmis, dan kwam een groepje van de harmonie in de straten onder een lantaarnpaal op diverse plaatsen in het dorp kerstliedjes spelen, prachtig, vooral als het dan ook nog sneeuwde.
Als kind maakte de processie waar alle (muziek) verenigingen in meeliepen grote indruk en in de processie liepen we dan 'in devotie' aan de nog afgedekte kermisattributen voorbij, de kermis die dan later op de zondag open ging.
Ik heb ook prachtige herinneringen, aan kleuterschool Bernadette en aan de katholieke Basisschool Kunrade, waar wij destijds nog met meer dan 60 Kinderen over twee klassen verdeeld werden.
Het zijn voor mij fantastische herinneringen uit een zorgeloze jeugd, hier vlug neergeschreven.
Zijn er 'Voerendaalse Kunradenaren' die deze mooie herinneringen met mij delen?
Reageer
|
