Door: Wim Reubsaet,  woensdag 22 januari 2014
Frans Buijink

Frans was een dorpsfiguur in Voerendaal zoals elk dorp er wel een heeft. Een door en door goede man met een verstandelijke beperking zoals we dat tegenwoordig noemen. Hij had een apart loopje, alsof hij constant voorover dreigde te vallen en alleen daardoor viel hij al op. Steevast door het dorp sjokken om boodschappen te doen voor zijn familie en kennissen.
Zijn ietwat hoge en schelle stem deed on-limburgs aan. Een van de kleine zinnen die Frans regelmatig sprak was; "Nee, nee, mag niet". waarbij het woordje "mag" werd uitgesproken met een "Hollandse" G.

De kinderen uit het dorp staken de draak met Frans en hij beloonde dit altijd met een reactie. Of hij het nu vermakelijk vond of zich hieraan ergerde ben ik nooit te weten gekomen. Steevast werd hij nageroepen "Frenske de piep is oet!" waarop Frans dan weer reageerde. In het dorp had hij de bijnaam "Gekke Frans", maar of hij zo gek was valt te betwijfelen.

Als jonge jongens haalde we altijd kattekwaad uit. Zo ook die dag waarop mijn neef en ik hadden bedacht dat het wel leuk zou zijn om mensen die vanaf Hoenshuis onder de spoorbrug door kwamen lopen voor de gek te houden door kleine kiezeltjes op het wegdek te gooien terwijl we verscholen zaten onder het bruggehoofd. Eerst gingen we kijken of er iemand in de verte aan kwam lopen daarna doken we in onze schuilplaats en wachten tot we het geluid van de wandelaar hoorde echoën onder de brug. Dat was het teken en voorzichtig kwamen de eerste kiezeltjes al naar beneden.
Wat we op die afstand niet hadden gezien was dat de argeloze wandelaar Frans Buijink was en hij was niet van plan om dit kattekwaad ongestraft te laten. Direct zag hij ons onder het bruggehoofd en hij stevende naar boven waarna wij dachten aan de andere kant te kunnen ontsnappen. Maar Frans had dat direct door en veranderde zijn plan waardoor wij weer terug naar boven moesten en probeerde langs de andere kant weer naar beneden te gaan. Ook dat wist hij te beletten en uiteindelijk werd een van ons tweeën door Frans gegrepen en over de knie gelegd. De ander kwam er ongeschonden vanaf.

Frans is op 25 oktober 1970 op 77-jarige leeftijd overleden en begraven op het RK-kerkhof in Voerendaal.


Reageer



De Baneberg

De spoordijk die van oost naar west door Voerendaal loopt was een aantrekkelijke speelplek. De Baneberg noemde we die dijk in Voerendaal.
Spelen was niet zonder gevaar, maar daar waren we ons niet van bewust.

Eén van de vier spoorbruggen in Voerendaal.


De bunker


Deze bunker, die door ons kazemat werd genoemd, ligt aan de spoordijk langs de Parallelweg. Dit was ook een geliefde speelplek.